|
|
|
Author
|
:
Cengiz Mesut TOSUN
|
|
|
Type |
:
|
|
Printing Year |
:
|
|
Number |
:
|
|
Page |
:
|
|
DOI Number: |
:
|
| Cite : |
Cengiz Mesut TOSUN , (). HUKUKUN ADALETSİZLİĞİ: “DENETİMLİ SERBESTLİK”. International Journal Of Eurasia Social Sciences, , p. . Doi: .
|
|
|
Summary
The sense of justice is the foundation of political life. Justice is giving what one deserves to those who deserve it. Injustice refers to those who do not get what they deserve or are victims who are not given their rights. This situation leads the victim to seek his or her right through the practices of justice (law). The victim, while waiting for the manifestation of justice and the elimination of his victimization, can be victimized a second time by the law. The aforementioned applications can be shown as "judicial control condition" and "probation". Similar legal practices not only weaken the sense of justice, which is the denominator of political life, but also encourage the one, who is responsible for the victimization (the criminal) and cause the victim to suffer injustice for the second time.
Criminal Procedure Law No. 5271 introduces Judicial Control Condition. According to this law, although the suspect or the accused has acted to meet the conditions of detention, they are brought under control and subject to one or more of the obligations in the law. Again, the practices made pursuant to Article 105/A of the Penal Execution Law No. 5275 is a criminal law practice that allows the execution of the sentenced person in social life. These two laws, according to the criminal law, somehow either save the criminal from being punished or reduce the punishment s/he receives. In other words, they seem to forgive implicitly.
The existence of people, who are not punished for their crimes with these two laws, shakes the trust in justice, especially in the conscience of the society and the people they victimize. Because, by definition, while justice is giving what is deserved to the one who deserves it, it turns into the forgiveness of the one who deserves the punishment by law. While the law, by its very nature, should provide justice, it opens the way for legal injustice.
Keywords
Justice, Pardon, Sense of Justice, Law
Abstract
Adalet duygusu siyasal yaşamın temelidir. Adalet, hak edene hak ettiğinin verilmesidir. Adaletsizlik, hak ettiğini alamayana ya da hakkı verilmeyen mağdur olana işaret eder. Bu durum, mağdur olanı adalet uygulamalarıyla (hukuk) hakkını arama çabasına sevk eder. Mağdur olan, adaletin tecellisini, mağduriyetinin giderilmesini beklerken ikinci kez hem de hukuk tarafından mağdur edilebilmektedir. Bahsi geçen uygulamalar “ adli kontrol şartı” ve “denetimli serbestlik” olarak gösterilebilir. Buna benzer hukuki uygulamalar siyasal yaşamın paydası olan adalet duygusunu zayıflattığı gibi mağduriyete neden olanı da (suçluyu da) cesaretlendirmekte, mağdur olanın da ikinci kez adaletsizliğe uğramasına neden olmaktadır.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu Adli Kontrol Şartı getirmektedir. Bu kanuna göre şüpheli ya da sanık tutuklanma şartlarını taşıyacak fiilde bulunmasına rağmen denetim altına alınarak, kanunda sayılı bir ya da birkaç yükümlülüğe tabi tutulmaktadır. Yine, 5275 Sayılı Ceza İnfaz Kanunun 105/A maddesi gereği yapılan uygulamalar ise, ceza verilen kişinin sosyal hayat içerisinde infazına olanak sağlayan bir ceza hukuku uygulamasıdır. Bu her iki kanunda bir şekilde ceza hukukuna göre suçluyu ya ceza almaktan kurtarmakta ya da aldığı cezayı azaltmaktadır. Başka bir ifadeyle örtülü olarak affetmektedir.
Bu iki yasa ile işlediği suçun cezası verilmeyen kişilerin varlığı, en başta toplum vicdanında ve bu kişilerin mağdur ettikleri kişilerin adalete olan güveni sarsmaktadır. Çünkü tanım gereği adalet, hak edene hak ettiğinin verilmesi iken cezayı hak edenin hukuk ile affedilmesine dönüşmektedir. Hukuk, özü gereği adaleti sağlaması gerekirken hukuki adaletsizliğin önü açılmaktadır.
Keywords
Adalet, af, adalet duygusu, hukuk