Abstract


YEME TUTUMLARINI YORDAMADA UMUT VE OLUMSUZ DÜŞÜNCELERİN ROLÜ
Araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin yeme tutumlarını yordamada umut ve olumsuz düşüncelerin rolünü incelemektir. Çalışma 2016-2017 eğitim öğretim yılı bahar döneminde Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nin çeşitli bölümlerinde okuyan 250(%71.4)’si kadın, 100(%28.6)’ü erkek olmak üzere toplam 350 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri “Yeme Tutumu Testi”, “Sürekli Umut Ölçeği” ve “Otomatik Düşünceler Ölçeği” ile toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin öncelikle normal dağılıma uygun olup olmadığı Kolmogorov-Smirnov uyum iyiliği testi ile incelenmiş (p<0.05), verilerin normal dağılım göstermediği görüldüğünden parametrik olmayan Spearman's Korelasyon katsayısı, Mann-Whitney U-Testi, Kruskal-Wallis ?^2 testi ve çoklu doğrusal regresyon analizi teknikleri kullanılmıştır. Analizler sonucunda öğrencilerin yeme tutumu puan ortalamasının X ¯=17.22, sürekli umut puan ortalamasının X ¯=49.23 ve otomatik düşünceler puan ortalamasının ise X ¯=59.31 olduğu bulunmuştur. Bunun yanı sıra umut ile olumsuz otomatik düşünceler puanları arasında negatif yönde orta düzeyde anlamlı (r= - 0.324, p<0.01), yeme tutumu ile umut arasında pozitif yönde anlamsız (r=0.045, p>0.05) bir ilişki ve yine yeme tutumu ile olumsuz düşünceler arasında anlamsız (r=0.056, p>0.05) bir ilişki belirlenmiştir. Yeme tutumu puanını açıklayan değişkenleri belirlemek amacı ile yapılan çoklu doğrusal regresyon analizi sonucunda yeme alışkanlığının yeme tutumuna etkisi 2.66 birim artmaktadır. Orta ekonomik düzey ile yeme alışkanlığının yeme tutumlarının yordanmasına katkısı olduğu görülmektedir.

Keywords
Üniversite öğrencileri, yeme tutumu, umut, olumsuz düşünce.



References